ဒါကာမတို႕အားတရားေဟာျခင္း

အမ်ဳိးသမီးမ်ားအား တရားေဟာမႈ-

ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ၀ိနည္း

ဓမၼေဒသနာ သိကၡာပုဒ္ မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)အားတရားေဟာမႈ
အေၾကာင္းရင္း...

ျမတ္
စြာဘုရားရွင္ သာဝတၳိျပည္ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္း သံုးေတာ္မူစဥ္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ နံနက္အခ်ိန္ ေယာကၡမႀကီးႏွင့္ ေခြၽးမတို႔သာရွိေသာအိမ္သို႔ သြား၏။ ေယာကၡမသည္ အိမ္၏တံခါးမွ ထိုင္ေန၏။ ေခြၽးမျဖစ္သူသည္ တိုက္ခန္း တံခါးဝမွာ ထိုင္ေန၏။
အသွ်င္ဥဒါယီသည္ေရွးဦးစြာ ေယာကၡမႀကီးထံ သြား၍ နားအနီးသို႔ကပ္ၿပီးလွ်င္ တီးတိုးတရားေဟာရာ ေခြၽးမ၏စိတ္ထဲ''ဤရဟန္းသည္ ငါ့ေယာကၡမ၏ လင္ငယ္ ေလေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ျပက္ရယ္စကားကိုပင္ ေျပာေလသေလာ''ဟု ယံုမွား သံသယျဖစ္၏။

တစ္ဖန္ ေခြၽးမအနီးသို႔သြားၿပီးလွ်င္ နားအနီးသို႔ကပ္၍ တီးတိုးတရားေဟာျပန္၏။ ထိုအခါ ေယာကၡမ၏ စိတ္ထည္း၌ ''ဤရဟန္းသည္္ ငါ့ေခြၽးမ၏လင္ငယ္ေလ ေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ျပက္ရယ္စကားကိုပင္ ေျပာေလသေလာ''ဟု ယံုမွား သံသယျဖစ္၏။
အသွ်င္ဥဒါယီျပန္သြားေသာအခါ ေခြၽးမႏွင့္ေယာကၡမတို႔ အခ်င္းခ်င္း ေမးျမန္းၾက ရာ တရားစကားေျပာေဟာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသျဖင့္ ''တရားဆိုလွ်င္ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေဟာထိုက္ပါလ်က္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ နားရင္းကပ္ ၍ တီးတိုး ေဟာရသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ၾကေလ၏။ ယင္းအေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္ ၾကားသိေတာ္မူ၍ ''မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)အား တရားမေဟာရ''ဟု ပညတ္ေတာ္ မူသည္။

ထိုပညတ္ခ်က္ေၾကာင့္
လံုးဝ တရားမေဟာဘဲ ေနၾကရာ ဥပါသိကာမ(အမ်ဳိးသမီး)တို႔က ''ငါးခြန္း ေျခာက္ခြန္းေလာက္ေတာ့ ေဟာေတာ္မူၾကပါ၊ ဤမွ်ေလာက္ေဟာလွ်င္ တပည့္ ေတာ္မတို႔ သိႏိုင္ၾကပါသည္''ဟု ေတာင္းပန္ၾကေသာ္လည္း ရဟန္းတို႔က လံုးဝ တရား မေဟာေသာေၾကာင့္ ဥပါသိကာမ(အမ်ဳိးသမီး)တို႔က ကဲ့ရဲ႕ၾကေလသည္။
ယင္းအေၾကာင္းကို ရဟန္းတို႔ၾကား၍ ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားၾကေသာ ေၾကာင့္ ''ငါးခြန္း၊ ေျခာက္ခြန္းထက္ ပိုလြန္မေဟာရ''ဟု အႏုပညတ္ ထပ္ေတာ္ မူသည္။

တစ္ဖန္ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ ဘာမွ်နားမလည္ေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို အနားထားၿပီး ထိုေယာက်္ားကို ေဟာေလဟန္ျဖင့္ မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)မ်ား အား တရားေဟာၾကျပန္၏။ ထိုအေၾကာင္းကို ရဟန္းမ်ားက ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားေသာအခါ ''မာတုဂါမ(အမ်ဳိးသမီး)အား ငါးခြန္း၊ ေျခာက္ခြန္းအထိ တရားေဟာလွ်င္ သိနားလည္ေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ အနီးရွိရမည္''ဟု ပညတ္ေတာ္မူသည္။

သိကၡာပုဒ္ ပါဠိ...
ေယာ ပန ဘိကၡဳ မာတုဂါမႆ ဥတၱရိဆပၸၪၥဝါစာဟိ ဓမၼံ ေဒေသယ် အညၾတ ဝိၫုနာ ပုရိသဝိဂၢေဟန၊ ပါစိတၱိယံ။

နိႆယ(အနက္)...
ေယာ ပန ဘိကၡဳ၊ အၾကင္ရဟန္းသည္။
ဝိညဳနာ၊ သိၾကားလိမၼာေသာ။
ပုရိသဝိဂၢေဟန၊ လူေယာက်ာ္းကို။
အညၾတ၊ ၾကဥ္ထား၍။
မာတုဂါမႆ၊ မာတုဂါမအား။
ဥတၱရိဆပၸၪၥဝါစာဟိ၊ ငါးပုဒ္ေျခာက္ပုဒ္ထက္လြန္ေသာ စကားတို႔ျဖင့္။
ဓမၼံ၊ ပါဠိ အ႒ကထာ ဓမၼကို။
ေဒေသယ်၊ မဂဓ(ပါဠိ)ဘာသာျဖင့္ေဟာအံ့။
တႆ ဘိကၡဳေနာ၊ ထိုရဟန္းအား။
ပါစိတၱိယံ၊ ပါစိတ္အာပတ္သည္။
ေဟာတိ၊ ျဖစ္၏။

အဓိပၸါယ္...
ဤသိကၡာပုဒ္၌ တရားေဟာသည္ဆိုရာဝယ္ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာသည္ ကို မဆိုလို၊ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာ ဂါထာစုဏၰိယမ်ားကို ပါဠိဘာသာျဖင့္ ႐ြတ္ ဖတ္ေဟာေျပာျခင္းကို ဆိုလို၏၊ ျမန္မာလိုသက္သက္ ရွင္းလင္း ေဟာျပျခင္း ေၾကာင့္ အျပစ္မရွိ၊ သရဏဂံုႏွင့္ သီလကိုေပးရာ၌ ပါဠိဘာသာျဖင့္ ေပးေသာ္ လည္း တရားေဟာသည့္ သေဘာမသက္ဝင္ေသာေၾကာင့္ အာပတ္မသင့္ဟု ((ဆရာျမတ္))တို႔ မိန္႔ဆိုၾက၏။