တို႕သာသနာ ဓြန္႕ရွည္ၾကာဖို႕.............

             အမ်ိဳးဘာသာ  သာသနာတြက္  ပညာျပည္၀  စိတ္ထားလွျဖင့္  တို႕သာသနာ  ဓြန္႕ရွည္ၾကာဖို႕

            က်ရာကဏ္ဏ  ေကၽြပြန္ေလာ............ ဟိုယခင္က  တစ္ခ်ိန္ကလွ်င္ဗုဒၵေရာင္၀ါ  သာသနာသည္၊

           ကမၻာတစ္လႊာ  ထြန္းျပန္႕ပြားခဲ့.............ခုမ်ားကာလ  ျမတ္ဗုဒၵ၏  ေထရ၀ါဒါ  သာသနာသည္၊

         စား ..........ေသာက္......အိပ္ေပ်ာ္........ရယ္ေမာကာျဖင့္   ေမ႕ေနၾကျပီ  သတိထားခါေနထိုင္ပါနမွ

       ေတာ္ေတာ့မည္ေပါတည္း   းးးးးးးးးးး

ဆဲေရးျခင္း ၁ဝ-ပါး-

ဆဲျခင္းသည္ ႐ိုင္းျပေသာအရာျဖစ္၍ မဆဲသင့္ မေျပာသင့္ေခ်-

ဆဲေရးျခင္း ၁ဝ-ပါး

ထိုဆဲေရးျခင္း ၁ဝ-ပါးသည္ ဝစီဒုစ႐ိုက္တရားခ်ည္းျဖစ္ရကား၊
ရဟန္းေတာ္အတြက္ ပညတ္ခ်က္ထုတ္ထား၏၊

လူမ်ားအဖို႔လည္း ႐ိုင္းျပေသာအရာျဖစ္၍ မဆဲသင့္ မေျပာသင့္ေခ်၊

၁။ ဇာတိ= သာကီယမ်ိဳး၊ စ႑ာလမ်ိဳးစသည္ျဖင့္ဇာတ္ကို ထိပါး၍ ဆဲေရးျခင္း။
၂။ နာမ= ဦးမ်ိဳးယုတ္, ကိုဉာဏ္ႀကီးရွင္ စေသာ အမည္နာမတို႔ျဖင့္ ထိပါး၍ ဆဲေရးျခင္း။
၃။ ေဂါတ= ေနမ်ိဳးႏြယ္, ပုဂံျပည္ သဗၺညဳဆက္, ေရႊစည္းခံုႏြယ္ စသည္ျဖင့္ အႏြယ္ကိုခိုက္၍ ဆဲေရးျခင္း။
၄။ ကမၼ= ဖိနပ္တိုက္သမား, ေခ်းက်ံဳးသမားႀကီး, စိန္ကုန္သည္ႀကီး စသည္ျဖင့္ အလုပ္အကိုင္ကိုစြဲ၍ ဆဲေရးျခင္း။
၅။ သိပၸ= အင္ဂ်င္နီယာ ပါရဂူႀကီး, က်ဴထရံရက္ဝိဇၨာႀကီး, စသည္ျဖင့္ အတတ္ပညာကိုစြဲ၍ ဆဲေရးျခင္း။
၆။ အာဗာဓ= ဖာက်ိဳး, ႐ႈိက္ကုန္း, မီးယပ္ပိန္ စသည္ျဖင့္ အနာေရာဂါကိုထိခုိက္၍ ဆဲေရးျခင္း။
၇။ လိဂၤ= လံဗားႀကီး, အသူရိန္ႀကီး, ငပု, ညႇပ္စိ, ငကုန္း, မယ္ဗမာ, ေမာင္ဒဂံု, စသည္ျဖင့္ အသြင္ကိုစြဲ၍ ဆဲေရးျခင္း။
၈။ ကိေလသ= တဏွာအုိး, ေဒါသကုမၼာ, ဝိတက္ႀကီး စသည္ျဖင့္ ကိေလသာတစ္ပါးပါး အမည္ကိုတပ္၍ ဆဲေရးျခင္း။
၉။ အာပတၱိ= ပါရာဇိက ,သံဃာဒိသိသ္, ဒုကၠဋ္အိုး စသည္ျဖင့္ အာပတ္အမည္ကိုတပ္၍ ဆဲေရးျခင္း။
၁ဝ။ အေကၠာသ= နင့္အေမ နင့္ႏွမ, ေခြးမသား, ေခြးသား, ဝက္ေျမး, မေဟာသဓာ, ဘုရားေလာင္း စသည္ျဖင့္ ဆဲေရးျခင္းမ်ိဳး။
ဝိနည္းပါဠိေတာ္။

တနည္း- ဆဲေရးျခင္း ၁ဝ-ပါး

(၁) ေစာေရာသိ= သူခိုး၊
(၂) ဗာေလာသိ= ငမိုက္၊
(၃) မူေဠာသိ= ငေမ့ေကာင္၊ ငထူ၊ ငထိုင္း၊
(၄) ေထေနာသိ= သူခိုး၊
(၅) ၾသေဠာသိ= ငကုံး၊ ကလားအုဋ္၊
(၆) ေမေ႑ာသိ= သိုး၊ ဆိတ္၊
(၇) ေဂါေဏာသိ= ငႏြား၊ ႏြားေကာင္၊
(၈) ဂျဒဘာသိ= ျမည္းေကာင္၊
(၉) တိရစၧာနဂေတာသိ= တိရစၧာန္ေကာင္၊
(၁ဝ) ေနရယိေကာသိ= ငရဲေကာင္။